me#

me#

3

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

2

#مجازی_نباش

میخوام به طور رسمی از همه اپلیکیشن های گفتگوی اینترنتی گوشی هوشمندم خدافظی کنم، حس میکنم این استاتوسا و عکس پروفایلا، پستها و لایکا و اسمایلی ها و استیکرا که البته اغلبشونم یا حال واقعیم با تاخیر چند روزس یا اصن یه نقاب ناجور برای حس حقیقیمه و از سر رفع تکلیفه داره جای منو، حرفامو، صدامو، حرکتای دستو چهرمو، اخم و خندمو تو ذهن دوستام پر میکنه و میگیره... همینطور برعکسش در رابطه با دوستام برای من. 

:) soon.

1

این پست اول یه کم بدقلقی میکنه.
اول همه چی باید رعایت کرد، یه سری ادا و افاده ریز اومد
مثلا من نمیتونم از الان عمق یه رابطه مو، شدیدترین شکستمو، بهترین اتفاقمو یا سکرت ترین خاطرمو لو بدم.
حال و روز الانم پره حرفه و عین هرساعتم یه اتفاقه!
ولی خب :|
پست اولم این شعره که دوستش دارم
تمام :)


آرزو کـــن که آن اتـفاق قـشـنـگ بـیـفـتـد…
رویـــا بـبـارد…
دخـتـران بـرقـصـنـد
قـنــد بـاشــد
بــوسـه بــاشــد…
و

خــدا بــخـنـدد بـه خـاطـر مـا…..